In 2014 stond in de Promotor een mooi stukje geschreven over het Teutoburgerwald, een gebied net over de grens nabij Osnabruck. Mijn interesse was wel gewekt, dus heb ik deze deze omgeving al even op mijn verlanglijstje staan. Wat ook op het verlanglijstje staat is een weekend weg te gaan samen met mijn Goldwing buddy Rick. Deze twee punten waren eenvoudig samen te voegen en aangezien je effectief met je tijd om moet gaan hebben we het weekend van 8en 9 september hiervoor aangemerkt.
Het bleek een schot in de roos voor wat betreft het weer, dus op vrijdag avond ben ik opgestapt en naar Rick gereden. Met de weg er naar toe heb ik het er maar vast van genomen en ben via de A1 net gereden en via Wierden binnendoor naar Duitsland gereden.
De volgende ochtend zijn we op tijd opgestaan en vertrokken, de sfeer zat er al goed in. De planning is om deze eerste dag 260km in de richting van Bad Iburg te rijden, prima te doen dus. We besloten niets te reserveren, gewoon omdat dat kan en leuk is. We zien wel waar we uit komen, ik had wel een idee opgedaan via Facebook, maar plannen is niet leuk dus rijden maar.
Aangezien motorrijden hongerig maakt hebben we onderweg genoeg aan de inwendige mens gedaan, het is ten slotte Duitsland en daar kan je nog voor weinig lekker eten. Koffie met (veel) gebak, die helaas ook door veel wespen gevonden werd. Lunchen deden we bij een fantastisch Turks restaurant, de beste man was zo vol over zijn oorsprong en nagemaakte restaurant, hij hield er niet over op. Zalig gegeten, dat ook.
Met een volle buik weer verder, de omgeving was mooi, maar niet zo fantastisch als ik me voorgesteld had. Waren onze verwachtingen dan te hoog en zou dit weekend wat omgeving betreft dan toch een desillusie uit lopen??? Het viel mee, we zijn uiteindelijk toch wel een heel aantal te gekken stukken gepasseerd met waanzinnige lekkere lange bochten. Tijdens een korte stop ontstond het idee om even naar Polo te gaan, een motorwinkel in Osnabruck, we waren tenslotte in de buurt en hebben niets gepland. Na het adres in de TomTom gezet te hebben en deze de opdracht meegaven om de route op basis van kronkelweggetjes te maken rijden we dezelfde bochten als op de heenweg nog een keer richting Polo.
Gelukkig hebben we lekker gereden, want de winkel stelde niets voor…. Wat wel weer fijn was, was dat er een Subway naast de Polo zat, hier hebben we wat gedronken zodat we niet compleet uitgedroogd bij ons hotel uit zouden komen. De TomTom gaven we de kronkelsporen richting een opgezocht hotel en wat schetst onze verbazing, we rijden deze dag voor de derde keer de mooie zelfde bochtige weg! Bij het hotel aangekomen bleek deze volgeboekt te zijn. Hoe dan??? Nou gewoon, door de een bruiloft waarvoor het gehele hotel afgehuurd was, ja daar doe je niets aan. Maar dat alles in de omgeving vol zat omdat in september (!) de oktoberfeesten gehouden worden, daar had ik geen rekening mee gehouden. Maakt niet uit, op advies van de eigenaar van het hotel naar een paar dorpen verderop gereden, Hotel Post had nog precies één kamer vrij.
’s Avonds hebben we een rondje door het dorp gelopen en tot onze verbazing bleek het een kuuroord te zijn. Er licht hier een zoutwaterbron onder het dorp, wat maakte dat ze hier hele gezonde lucht hebben. Een zogenaamd ‘Altes Gradierwerk’ van 400m lang wat bedekt is met takken is het middelpunt van dit dorp. Over de takken stroomt het zoute water waardoor zoutkristallen zich op de takken afzetten, door dit proces wordt de buitenlucht gezuiverd. Mensen met luchtwegaandoeningen hebben hier veel baad bij, de lokale ondernemers overigens ook! Vooral ’s avonds is dit Gradierwerk erg mooi door de verlichting, overdag is goed zichtbaar dat het een behoorlijk bouwwerk is. Een deel ervan is te bezichtigen.
Na een wat onwennige nacht breekt de tweede dag aan. Aangezien ik vroeg wakker was had ik er al een wandeling op zitten bij het aanbreken van de tweede dag. Natuurlijk starten we de dag met een lekker uitgebreid ontbijt voor we opstappen!
We besloten een bestaande route welke ik van een Facebook contact had gekregen te gaan rijden, dit bleek een heel goede keuze! wat hebben we heerlijk gereden deze dag. Prachtige wegen, fantastische bochten, werkelijk een groot feest. Het stukje in de Promotor klopte dus toch! Dit was de route:
Een dag heerlijk rijden met zalig weer over mooie wegen waarbij we geen gelegenheid voorbij lieten gaan om te genieten. Kaffe und kuchen buiten op het terras en een lunch in de tuin van bij fijn restaurant maakte dat we aan het einde van de dag met een uiterst voldaan gevoel richting huis reden. Gezien de tijd en dat ik vanaf Rick ook nog anderhalf uur naar huis mocht rijden, kozen we voor de makkelijke manier, de snelweg.
Wat een fantastisch weekend, geen vrouwen erbij (aanrader, hoe gezellig het met ook is) en doen wat je wilt. Dit wordt dus een jaarlijks terug kerend fenomeen!
Geen reacties